Kawasaki przedstawia duAro 1, 2, 3: roboty współpracujące dla sektora produkcji

Rynek robotów współpracujących rośnie z roku na rok na całym świecie. Jednakże ich stosunkowo niska wydajność i wysokie koszty ich wdrożenia powodują, że czasami naprawdę trudno znaleźć biznesowe uzasadnienie dla ich obecności w masowej produkcji. Podstawowym elementem inwestycji jest zawsze czas cyklu oraz ROI. Wyjątkiem od reguły niskiej wydajności jest np. sektor produkcji elektroniki w Azji, gdzie Kawasaki jest liderem rynku robotów współpracujących.

Robot współpracujący Kawasaki duAro

Dwuramienny robot współpracujący DuAro od Kawasaki Robotics pierwszy raz pojawił się na rynku w czerwcu 2015 r., do takich zastosowań, jak montaż układów elektronicznych na płytkach drukowanych czy pakowanie żywności do plastikowych opakowań. Od czasu premiery powstały dwie nowe wersje: duAro1 oraz duAro2.

duAro 1 i duAro 2 – jakimi parametrami różnią się te coboty?

Zastosowanie kontrolera serii F w duAro 1 umożliwia obsługę większej ilości wejść/wyjść, a także opcjonalną obsługę EthernetIP, systemu wizyjnego, Bluetooth czy większą ilość pamięci. Jest on także znacznie węższy niż jego pierwowzór z kontrolerem serii D (370 mm w porównaniu do 620 mm).

Podczas gdy model serii duAro 1 specjalizuje się w ruchu poziomym, duAro 2 poprawia jego możliwości, zwiększając zasięg w osi pionowej z 15 cm do 55 cm, równocześnie powiększając maksymalny udźwig obu ramion z 2 kg do 3 kg.

Pionowy zakres ramion duAro 1 wynosi 15 cm. Głębokość standardowych kartonów wynosi około 40 – 50 cm, więc ramiona duAro1 są zbyt krótkie do takich zastosowań. W duAro2 mechanizm pionowego ruchu ramion został zaprojektowany tak, aby naśladować ruch ramion ludzkich. Ta zmiana umożliwiła wydłużenie pionowego zakresu ruchu, przy zachowaniu kompaktowych gabarytów robota, a także zwiększenie udźwigu z 2 do 3 kg (czyli max. 6 kg dla obu ramion).

Kontroler wbudowany czy odłączany?

Cechą charakterystyczną duAro jest zintegrowanie kontrolera z ramionami w jednej zwartej obudowie. Jednakże w warunkach produkcyjnych taka konstrukcja nie zawsze się sprawdzała. Dotychczas do pracy systemu wizyjnego i przetwarzania obrazu wymagany był zewnętrzny komputer.

Dzięki wprowadzeniu nowych kontrolerów z serii F, kamerę można wpiąć bezpośrednio do kontrolera, ograniczając w ten sposób koszty systemu.

Obecnie klienci mają możliwość wyboru rozwiązania z odłączanym kontrolerem i zdecydować się na zainstalowanie tylko ramion na niektórych urządzeniach, np. przenośnikach. W niedalekiej przyszłości ma powstać duAro 3, w którym będą dodane nadgarstki, dzięki czemu będzie on w stanie obsłużyć bardziej zaawansowane aplikacje.